25.8.09

Τελευταίες μέρες στη θάλασσα...

Φέτος δε λέμε να ...ξεκολλήσουμε από την παραλία.
Περάσαμε ένα υπέροχο μακρύ καλοκαίρι, παρέα με καλούς φίλους και απεριόριστη καλή διάθεση,
πολλούς παγωμένους "φραπέδες",
αμέτρητα "απρογραμμάτιστα" ουζάκια,
ατελείωτα μπουγιέλα,
αλευροπόλεμους,
βόλτες με τα ποδήλατα,
οικογενειακό ψάρεμα,
και κυρίως θάλασσα...
γαλήνια, κυματώδη, κρύα, ζεστή, πρωινή, απογευματινή...
Αυτή είναι η τελευταία μας εβδομάδα εκεί,
αλλά ... δεν δεσμευόμαστε και για τα Σαββατοκύριακα του Σεπτέμβρη...

Μας μαγεύει...
μας τραβάει...
αλλά δεν φταίμε εμείς που αφηνόμαστε...
είναι που...



Ωστόσο, όλα είναι καλά, όταν έρχονται με τη σειρά τους...
Έτσι, όσο κι αν το "αποφεύγουμε"
το φθινόπωρο ήδη είναι στο πίσω μέρος του μυαλού μας...
Κι αν η βροχούλα δεν ήρθε νωρίτερα για όλους εκείνους που απεγνωσμένα τη χρειάστηκαν στις δύσκολες μέρες που πέρασαν (βλ. φωτιές στην Αττική),
πάρτε μια γεύση ... μάλλον πρωτότυπη, μα σίγουρα θεαματική

Να θυμάμαι πάντα ...

Να θυμάμαι πάντα ...

Να θυμάμαι όμως...

... κι όλους εκείνους τους γιατρούς
που τιμούν τον όρκο τους...
που δικαιώνουν τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
που παλεύουν μαζί με μας για μας χωρίς να περιμένουν οικονομικά ανταλλάγματα που κρύβονται σ' ένα φακελλάκι...
Υπάρχουν κι αυτοί...
Το ξέρω γιατί τους βρήκα πλάι μου όταν πάλευα με το θεριό...
Και τους ευχαριστώ