Φέτος δε λέμε να ...ξεκολλήσουμε από την παραλία.
Περάσαμε ένα υπέροχο μακρύ καλοκαίρι, παρέα με καλούς φίλους και απεριόριστη καλή διάθεση,
πολλούς παγωμένους "φραπέδες",
αμέτρητα "απρογραμμάτιστα" ουζάκια,
ατελείωτα μπουγιέλα,
αλευροπόλεμους,
βόλτες με τα ποδήλατα,
οικογενειακό ψάρεμα,
και κυρίως θάλασσα...
γαλήνια, κυματώδη, κρύα, ζεστή, πρωινή, απογευματινή...
Αυτή είναι η τελευταία μας εβδομάδα εκεί,
αλλά ... δεν δεσμευόμαστε και για τα Σαββατοκύριακα του Σεπτέμβρη...
Μας μαγεύει...
μας τραβάει...
αλλά δεν φταίμε εμείς που αφηνόμαστε...
είναι που...
25.8.09
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Να θυμάμαι πάντα ...

Να θυμάμαι όμως...
... κι όλους εκείνους τους γιατρούς
που τιμούν τον όρκο τους...
που δικαιώνουν τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
που παλεύουν μαζί με μας για μας χωρίς να περιμένουν οικονομικά ανταλλάγματα που κρύβονται σ' ένα φακελλάκι...
Υπάρχουν κι αυτοί...
Το ξέρω γιατί τους βρήκα πλάι μου όταν πάλευα με το θεριό...
Και τους ευχαριστώ
που τιμούν τον όρκο τους...
που δικαιώνουν τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
που παλεύουν μαζί με μας για μας χωρίς να περιμένουν οικονομικά ανταλλάγματα που κρύβονται σ' ένα φακελλάκι...
Υπάρχουν κι αυτοί...
Το ξέρω γιατί τους βρήκα πλάι μου όταν πάλευα με το θεριό...
Και τους ευχαριστώ
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2010
(5)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
▼
2009
(124)
- ► Δεκεμβρίου (12)
- ► Σεπτεμβρίου (7)
- ► Φεβρουαρίου (19)
- ► Ιανουαρίου (33)