14.1.10

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ

το 2010

Φίλοι μου σας ευχαριστώ που δεν σταματήσατε να με σκέφτεστε και να με επισκέπτεστε.

Οι λόγοι που χάθηκα, ήταν κάτι μικροαδιαθεσίες των παιδιών μέσα στις γιορτές, το δικό μου παροδικο "σπορ" της δισκοκήλης που με κάνει ... αργοκίνητο καράβι, αλλά και η σειρά εξετάσεων που έπρεπε να κάνουμε για να πάμε στην Αθήνα, για το τακτικό μας ραντεβού για τον μικρό μου γιο.

Δόξα το θεό, τα αποτελέσματα είναι σταθερά φυσιολογικά κι εμείς ευτυχισμένοι κάθε φορά που γυρνάμε.

Πέραν τούτου, περάσαμε ένα πολύ έντονο τριήμερο...

Φτάσαμε στην Αθήνα την τρίτη το απόγευμα και αφού τακτοποιήσαμε τα τσαμασίρια μας, πήγαμε σε αγαπημένους φίλους να τους δούμε και να τους πάμε και κανένα καλούδι
(πού είσαι Παναγιώτη, δούλεψε κουτί του Νεντίμ, που πήγε καπνός... και που να βλεπες με τι αγάπη τα τιμήσαμε ΑΠΑΝΤΕΣ...)

Γυρνωντας, παρκάραμε σε σχετικά κεντρικό δρόμο, καθώς η γειτονιά μας κάθε Τετάρτη έχει λαϊκή.

Αφήσαμε όμως μέσα στο αμάξι (αφού δεν χωρούσαν πουθενά αλλού) μια σακούλα από το Jumbo με παιχνίδια που πήραμε για να πάμε στα παιδάκια που συνεχίζουν τον αγώνα τους στο νοσοκομείο.

Την επομένη, φορτωμένοι ως συνήθως... (έχει γίνει δεύτερη φύση μας...) φτάσαμε στο αυτοκίνητο, όπου ανακαλύψαμε ότι μας είχαν σπάσει το τζάμι της πίσω πόρτας και είχαν πάρει τη σακούλα με τα παιχνίδια (ΜΟΝΟ για καλή μας τύχη, αφού θα μπορούσαν κάλλιστα να πάρουν όλο το αμάξι...)

Έγγραφα του αυτοκινήτου, μια ταυτότητα, ένα σακουλάκι γεμάτο ψιλά για τα διόδια, cd player... όλα ανέπαφα...

Αδειάσαμε τα σπασμένα και ξεκινήσαμε για το Παίδων.

ΕΚΕΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, γιατί εκτός από τα δικά μας νέα που συνεχίζουν να είναι κάθε φορά καλά, συναντήσαμε πολλά αγαπημένα μας πρόσωπα για το δικό τους ραντεβού, που κι αυτά πηγαίνουν καλά. Η χαρά μας θα ήταν τεράστια, αν δεν τη σκίαζε το γεγονός ότι το τμήμα ήταν κυριολεκτικά γεμάτο με νεα παιδάκια...

Η Παναγιά να είναι μαζί τους και να παν σύντομα γερά και δυνατά στα σπίτια τους!

Φεύγοντας, ο άντρας μου είχε ήδη κάνει μια εξαιρετική πατέντα στο σπασμένο παράθυρο, η οποία περιελάμβανε χαρτόνι, πλαστκό, μια ξεχασμένη ηλιοπροστασία και ... ατελείωτα μέτρα μονωτικής ταινίας... την οποίαν αργότερα επένδυσε και από την μέσα πλευρά και με άλλα υλικά...

Και μην τολμήσει να γελάσει κανείς, γιατί σας ενημερώνω μας έβγαλε ασπροπρόσωπους, σ' ένα -πραγματικά- δύσκολο ταξίδι.

(κάναμε και τις απόπειρές μας σε "παρμπριζάδες", αλλά όλοι μιλούσαν για την επομένη ... κι εμείς... ούτε να τ' ακούσουμε...)

Όποιος λοιπόν είδε κάποια στιγμή δίπλα του ... ένα μοβ αυτοκίνητο μπαταρισμένο με μονωτική ταινία ... ΕΜΕΙΣ ΕΊΜΑΣΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


Αφού ξεκουραστήκαμε , σηκωθήκαμε αξημέρωτα για να ξεκινήσουμε για Κομοτηνή όσο το δυνατόν νωρίτερα, αφού η παράκαμψη των Τεμπών, μας "κόστισε" γύρω στη μιάμιση ώρα όταν πηγαίναμε Αθήνα και με καλό καιρό μάλιστα!

Πόσο μάλλον τώρα που η βρόχα έπεφτε ...

Εσύ είσαι που είπες ότι θα ξεκινήσεις νωρίς;

Χάσε ένα κλειδί τώρα ... για να μάθεις...

Ευτυχώς το κλειδί του αυτοκινήτου ...ευρέθη μετά μιάμιση ώρα, οπότε και ξεκινήσαμε.

Η βροχή μας συντρόφευε σε όλη τη διαδρομή μέχρι την Κατερίνη... (και δεν είναι κι η καλύτερη παρέα για ταξίδι...)

Η δε παράκαμψη ... αλησμόνητη...

Το ΠΑΡΑΘΥΡΟ όμως ΣΩΤΗΡΙΟ!!!

Και να ξέρω (απ' τα τηλεφωνήματα) ότι στην Κομοτηνή ο ήλιος λάμπει χωρίς ούτε ένα σύννεφο συντροφιά...

Ήμουν τόσο χαρούμενη όμως με τα αποτελέσματα, που ειλικρινά σας μιλάω δεν κατάφερε να με πτοήσει τίποτα.

Ίσως λίγο η έλλειψη βενζινάδικου στην Εγνατία, αλλά ευτυχώς χωρίς λόγο, αφού τελικά δεν μας χρειάστηκε...

Τέλος καλό, όλα καλά.

Είμαστε πάλι σπίτι μας, γεροί, δυνατοι και τέσσερις.

Περνώντας στο τώρα
θέλω να σας ξαναευχαριστήσω απο καρδιάς
που αν και χάθηκα
δεν χαθήκατε ούτε στιγμή από δίπλα μου.

Επίσης να ευχαριστήσω και τις φίλες μου




που μου χάρισαν αυτό το υπέροχο βραβείο

Υπάρχουν κάποιες οδηγίες

που γράφουν τόσο η ΕΛΕΝΑ , όσο και η ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ στα blog τους, ωστόσο θα ζητήσω την επιείκιά σας, να μου επιτρέψετε να συνεχίσω τη διαδρομή αυτού του βραβείου με έναν μόνο αποδέκτη

την Λυγερή Βασιλείου

...στον πηγαιμό για την Ιθάκη...


ευχαριστώ απο καρδιάς




11 σχόλια:

  1. Αφού όλα είναι καλά με το παιδί, δεν πειράζουν και λίγες μικρές ταλαιπωρίες! Μια χαρά η πατέντα με το τζάμι και ο άντρας μου τι ίδιο θα έκανε:) Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μάμη...κανονικά θα έπρεπε να φωνάξω που ηρθατε εδω κάτω και δεν είπες κουβέντα ...και για τον νεντίμ φυσικά.....αλλά αφού τα νέα ηταν καλά ..δεν με πειράζει εσείς νάστε καλά να μας ξαναρθετε....κοιτα να μην το ξαναπείς....
    καλή σας χρονιά....πάντα υγεία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φιλιά πολλά!!!
    Χαίρομαι που όλα πήγαν καλά και είστε όλοι πολύ πολύ καλά!!!!
    να είσαι καλά το βραβείο σου ανήκει και με το παραπάνω!!!!!
    Όσο για την επιλογή σου, η Λυγερή το αξίζει όσο κανένας μας!!!!!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εύχομαι, πάντα και μόνο καλές εξετάσεις να παιρνετε από δω και πέρα και εύχομαι να μην πηγαίνουν νέα παιδάκια εκεί μέσα...Πώς να σε πτοήσει ένα μπανταρισμένο παράθυρο λοιπόν; Καλή και γεμάτη υγεια χρονιά να έχετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πω πωωωω βρε φιλενάδα, περιπέτειες είχατε, ευτυχώς όμως είστε όλοι καλά!!
    Εύχομαι όχι άλλες ταλαιπωρίες πλέον!
    Καλή σου βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τι καλά που όλα είναι μια χαρά!!!
    Πέρασε να πάρεις το δωράκι σου1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. εδώ είναι που κολλάει το "τέλος καλό όλα καλά"!!!!! φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΕΤΣΙ.
    ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. γεια σου ΜΑΝΑ...
    χαμένη εσύ, χαμένη κι εγώ...
    μπήκα να σε δω και διαβάζω τα νέα σου...
    όλα καλά...αυτό κρατάω...
    δε κρατάω το ότι ήρθες και δεν... ήρθες...
    ξέρω, ξέρω...
    να σαι καλά και χαρούμενη.

    φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κορίτσι μου,
    Σε ευχαριστώ για την άμεση αυθόρμητη εκδήλωση τιμής στο πρόσωπό μου .Και κυρίως για την θέση που μου έδειξες ότι έχω στην καρδιά σου. Ειλικρινά ,δεν μπορώ ν’ αρνηθώ την ευχαρίστηση μου γι’ αυτήν την ζεστασιά που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά….
    Ευχαριστώ επίσης και όλες τις κυρίες για την αναγνώριση που μ’ έκανε να κοκκινίζω γιατί πράγματι δεν θεωρώ ότι κάνω τίποτα περισσότερο απ’ ότι η συνείδησή μου σαν μητέρα μου επιβάλλει και η αγάπη μου για τα παιδιά όλου του κόσμου μου υπαγορεύει.
    Χαίρομαι που οι δοκιμασίες σου τελειώσανε, περάσανε και νάματε πάλι εδώ να τα λέμε φιλικά.
    Όταν τα παιδιά μας είναι καλά και μείς μπορούμε να καταφεύγουμε έστω και για λίγο στον αυστηρά προσωπικό εσωτερικό μας χώρο και να του αφιερώνομαι λίγο χρόνο από την καθημερινότητά μας. .
    Σε φιλώ και σε καληνυχτίζω .Νάσαι καλά , να χαίρεσαι την οικογένειά σου και να περνάς ευχάριστα εδώ στην bloggoγειτονιά μας με την ωραία παρέα σου.
    http://ligery.pblogs.gr
    http://pygemos.blogspot.com
    http://lygeri.pblogs.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ελα να μαζεύονται όλες οι χαμένες μαμάδες πάλι! Καλή σου εβδομάδα καλή μου και να είστε πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Να θυμάμαι πάντα ...

Να θυμάμαι πάντα ...

Να θυμάμαι όμως...

... κι όλους εκείνους τους γιατρούς
που τιμούν τον όρκο τους...
που δικαιώνουν τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
που παλεύουν μαζί με μας για μας χωρίς να περιμένουν οικονομικά ανταλλάγματα που κρύβονται σ' ένα φακελλάκι...
Υπάρχουν κι αυτοί...
Το ξέρω γιατί τους βρήκα πλάι μου όταν πάλευα με το θεριό...
Και τους ευχαριστώ