και συνεχίζουμε με Θράκη!
17.12.09
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Να θυμάμαι πάντα ...
Να θυμάμαι όμως...
... κι όλους εκείνους τους γιατρούς
που τιμούν τον όρκο τους...
που δικαιώνουν τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
που παλεύουν μαζί με μας για μας χωρίς να περιμένουν οικονομικά ανταλλάγματα που κρύβονται σ' ένα φακελλάκι...
Υπάρχουν κι αυτοί...
Το ξέρω γιατί τους βρήκα πλάι μου όταν πάλευα με το θεριό...
Και τους ευχαριστώ
που τιμούν τον όρκο τους...
που δικαιώνουν τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
που παλεύουν μαζί με μας για μας χωρίς να περιμένουν οικονομικά ανταλλάγματα που κρύβονται σ' ένα φακελλάκι...
Υπάρχουν κι αυτοί...
Το ξέρω γιατί τους βρήκα πλάι μου όταν πάλευα με το θεριό...
Και τους ευχαριστώ
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2010
(5)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
▼
2009
(124)
- ▼ Δεκεμβρίου (12)
- ► Σεπτεμβρίου (7)
- ► Φεβρουαρίου (19)
- ► Ιανουαρίου (33)
αγαπημένη μου "μαμά", μου φέρνεις στο νου αναμνήσεις από παιδικά Χριστούγεννα, όταν όλα τα "παληκάρια" του χωριού γύριζαν το βράδυ της παραμονής από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούσαν τα συγκεκριμένα κάλαντα και φεύγοντας έδιναν σε κάθε μέλος του σπιτιού την ανάλογη ευχή. Γλυκές αναμνήσεις από αξέχαστες γιορτινές ημέρες όπου όλα είχαν τεράστιο νόημα:οι ευχές ηταν βγαλμένες απ' την ψυχή, ακόμη και τα φαγητά και τα γλυκά ήταν πιο νόστιμα, οι γεύσεις πιο έντονες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννη, Θοδωρή, Δημήτρη,Νίκο, Χρήστο, Πάνο...σας εύχομαι χρόνια πολλά σε σας και τις οικογένειές σας.
"Μανούλα" σ' ευχαριστώ για το γλυκήτατο ταξίδι που μου χάρισες και σου εύχομαι να περάσετε με την υπέροχη οικογένειά σου , μαγευτικές, αξέχαστες γιορτινές ημέρες.
Ντόλη