9.9.09

Μαλεμπί

Πάρτε κι ένα επιδόρπιο να γλυκαθείτε!
Παραδοσιακό, εύκολο, γρήγορο κι ...
αγαπημένο μας!

ΜΑΛΕΜΠΙ
7 ποτήρια νερό
1 ποτήρι νισεστές
1 φλυτζανάκι του καφέ ζάχαρη

Τα βάζουμε να βράσουν σε μια κατσαρόλα (αρκετά βαθιά γιατί πιτσιλάει άσχημα) και τα ανακατεύουμε συνέχεια μέχρι να γίνει μία πυκνόρρευστη ημιδιαφανής κρέμα.
Μοιράζουμε την κρέμα σε μπολάκια ή σε ένα μεγάλο τάπερ, απ’ όπου θα βάζουμε στα μπολάκια την ώρα του σερβιρίσματος.

Σιρόπι:
2 ποτήρια ζάχαρη
1 ποτήρι νερό
3-4 κουταλιές ροδόνερο (αναλόγως τα γούστα)
χυμό μισού λεμονιού

κόκκινο χρώμα (υπάρχει βέβαια το χρώμα ζαχαροπλαστικής, αλλά προτιμώ να χρωματίζω το νερό -πριν το ενώσω με τα υπόλοιπα υλικά- με αγριοτριαντάφυλλο)

Κρατάμε το σιρόπι σε ένα βάζο και το βάζουμε πάνω στην κρέμα, μόνο όταν είναι να το προσφέρουμε.

προσφέρεται παγωμένο

(πού 'σαι ΕΛΕΝΑ να με καμαρώσεις!!!)

7 σχόλια:

  1. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΜΑ.ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΟ ΓΛΥΚΑΚΙ.ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άκου τι με θύμησες.Όταν είχα πάει για ζωγραφική στον Εβρο με τη Σχολή είχα φάει μαλεμπι και αγόρασα ένα σιρόπι κόκκινο που το έβαζαν απο επάνω.Τώρα μου έφερε ένα τέτοιο σιρόπι απο τη Ξάνθη μα δεν είναι ίδιο.Πάντως εγώ το κάνω και βάζω απο αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ηρθα τρεχάτη να σε καμαρώσω!!!
    Την γλύκα του να έχεις, έτσι όπως μας γλύκανες!!
    Ολα καλά?? Μας έλειψες!!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. σούπερ γλυκάκι, και εμενα μου αρέσουν τα φυσικά χρώματα και τι πιο όμορφο από το αγριοτριαντάφυλλο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. καλό χειμώνα μάμη...όπως και αυτο το καλοκαιρι ηταν πολύ ωραίο ετσι να σας πάει και ο χειμώνας....για το γλυκό....μην πέζεις με τον πόνο μας..πολύ καλό....μάμη χάιρομαο ιδιαιτέρως που εισαι καλά.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μμμμ υπέροχο γλυκάκι πολύ αγαπημένο!!! Έτσι γλυκός να είναι και ο χειμώνας που έρχεται:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. MAMA AΠΟΨΕ ΠΗΡΑ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΩ ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ.ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΔΙΠΛΑ ΔΕΞΙΑ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΜΟΥ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Να θυμάμαι πάντα ...

Να θυμάμαι πάντα ...

Να θυμάμαι όμως...

... κι όλους εκείνους τους γιατρούς
που τιμούν τον όρκο τους...
που δικαιώνουν τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
που παλεύουν μαζί με μας για μας χωρίς να περιμένουν οικονομικά ανταλλάγματα που κρύβονται σ' ένα φακελλάκι...
Υπάρχουν κι αυτοί...
Το ξέρω γιατί τους βρήκα πλάι μου όταν πάλευα με το θεριό...
Και τους ευχαριστώ