3.2.09

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕ ... ΑΛΛΑ ΜΑΤΙΑ...




Εάν δεν μπορείς να διαβάσεις τι γράφει, ξαναδοκίμασε όμως αυτή την φορά τράβα τις άκρες των ματιών σου σαν να είσαι κινέζος…
Αναρτήθηκε από mamastinkomotini στις 9:11 μ.μ. Ετικέτες

8 σχόλια:

  1. Μάτα4 Φεβρουαρίου 2009 στις 8:44 π.μ.

    Τα προτερήματα του να είσαι Κινέζος:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Unknown4 Φεβρουαρίου 2009 στις 3:48 μ.μ.

    για το τραγουδάκι πολύ ωραιο .....
    για τα κινεζικα βοηθησεμε...την ειχα κοπανήσει σε κείνο το μάθημα....
    γειά σου μάμη....νάσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. mamastinkomotini4 Φεβρουαρίου 2009 στις 5:35 μ.μ.

    Παναγιώτη,
    βάλε τα δαχτυλάκια στις εξωτερικές γωνίες των ματιών σου...
    τράβα έτσι, ώστε τα "ματάκια να γίνουν κάπως σχιστά...
    Αν τα καταφέρεις ... Μπράβο μου ...για τις καταπληκτικές οδηγίες...
    (φυσικά και τα δικά μου γένια θα ευλογήσω)
    Αν όμως όχι, ενημέρωσέ με για να σου πω το ... άλλο κόλπο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. XRYSOULA4 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:37 μ.μ.

    Πλάκα έχει.
    Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΕΛΕΝΑ4 Φεβρουαρίου 2009 στις 9:10 μ.μ.

    Χα χα χαααααααααα!!
    Μου το στείλανε κι εμένα, και σου ομολογώ ότι .... αμέσως το είδα. Ούτε καν τα μάτια μου δεν έκανα κινέζικα. Και να πεις ότι έχω και αετίσιο βλέμμα?? Φαίνεται τα ... κινέζικα τα πιάνω αμέσως:PPP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. mamastinkomotini4 Φεβρουαρίου 2009 στις 9:14 μ.μ.

    ΜΑΤΑ, ΧΡΥΣΟΥΛΑ, ΕΛΕΝΑ
    ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ ΕΙΣΤΕ ... ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΑΣΤΕΡΙΑ!
    ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΕΟΤΕΡΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΔΑΣΚΑΛΑ ΕΙΜΑΙ...
    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Unknown4 Φεβρουαρίου 2009 στις 10:41 μ.μ.

    εξαιρετικη δασκαλα....
    απιστευτα ωραίο....μάμη..
    νάσαι καλά...
    όπως μου είπες το είδα και ξεράθηκα..χαχα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. mamastinkomotini4 Φεβρουαρίου 2009 στις 10:44 μ.μ.

    ευχαριστω, ευχαριστώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Να θυμάμαι πάντα ...

Να θυμάμαι πάντα ...

Να θυμάμαι όμως...

... κι όλους εκείνους τους γιατρούς
που τιμούν τον όρκο τους...
που δικαιώνουν τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
που παλεύουν μαζί με μας για μας χωρίς να περιμένουν οικονομικά ανταλλάγματα που κρύβονται σ' ένα φακελλάκι...
Υπάρχουν κι αυτοί...
Το ξέρω γιατί τους βρήκα πλάι μου όταν πάλευα με το θεριό...
Και τους ευχαριστώ