ρημένο μα και τόσο δυνατό συνάμα. Το μόνο που σπάει την ηρεμία του που και που, είναι το τρίξιμο των δοντιών, που ως συνήθως κάνει όταν πονάει κάπου. Αυτή τη στιγμή ξέρω ότι δεν πονάει πουθενά που να εξηγεί το λόγο αυτής της αντίδρασης. Ξέρω όμως ότι πονάει πια μέσα του από την λαχτάρα για το σπίτι, για τον αδερφό του, για το σχολείο, για την ζωή του…Τα θέλει όλα και τα θέλει τώρα,
κι ας ξέρει πως αυτό είναι αδύνατο …
Κι όμως, ανέχεται όλη αυτή την κατάσταση της συνεχούς σχεδόν παραμονής του στο νοσοκομείο, με μια δύναμη και μια υπομονή που κανένας ενήλικας δεν θα δεχόταν.
Μας αποδεικνύει τη δύναμή του κάθε μέρα προκειμένου να αντλούμε κι εμείς από αυτήν. Αυτός μας στηρίζει. Εμείς είμαστε οι αδύναμοι της ιστορίας κι αυτός ο μόνος δυνατός. Ακόμα και στις στιγμές του φόβου του, πέρα από τον εκνευρισμό που φανέρωνε σε μας μεταμορφώνοντάς τον, προσπαθούσε να κρυφτεί και να μας παρηγορήσει. Είναι από τα χειρότερα συναισθήματα που μπορεί να βιώσει ένας γονιός.
Να αναγνωρίζει το παιδί σου την αδυναμία σου και να προσπαθεί εκείνο να σε βοηθήσει, λες και είναι η δική σου δύσκολη στιγμή.
Κι εσύ απλά να ζηλεύεις τη δύναμή του και να μισείς τον εαυτό σου για την αδυναμία και την ανημποριά σου. Να είσαι ανίκανος να κάνεις οτιδήποτε για να βοηθήσεις το παιδί σου και η μοναδική σου αποστολή να μένεις δυνατός για να μπορείς να το στηρίξεις. Κι όμως να ‘ρχονται στιγμές που αυτό σε στηρίζει και οι ενοχές σου να γίνονται άλλοτε βουνό κι άλλοτε κίνητρο για να αυξήσεις τα όριά σου λίγο ακόμα … και λίγο ακόμα … και λίγο ακόμα κι αυτό να το καταφέρνεις κάθε φορά που νομίζεις ότι τα έχεις εξαντλήσει …
Απεριόριστη η δύναμη που κρύβουμε μέσα μας. Μακάρι να μην χρειάζεται ποτέ να την ανακαλύψει κανείς, γιατί υπάρχει μόνο ένας τρόπος και είναι ο πιο βίαιος …
Και πάλι μέσα σ’ όλα αυτά, κατορθώνεις να γελάς, να κλαις, να μιλάς με άλλους, να είσαι ακόμα άνθρωπος.Μόνο που τώρα πια είσαι ένας άλλος άνθρωπος, καινούργιος, άγνωστος ακόμα και σε σένα… 26.06.2008
Οταν διαβάζω αυτά που γράφεις με κάνεις και δακρύζω. Εστι ειναι οι μαμουλες κανουν κουραγιο στα δυσκολα να σκεφτεσαι οτι βλεπεις ενα κακο ονειρο και οτι οταν ξυπνησεις ολα θα ειναι καλα για να παιρνεις κουραγιο Αν και μεσα μου το πισετυω πωσ ολα θα πανε καλα
ΑπάντησηΔιαγραφήσυντομα οι φιλες που εχω κανει εδω θα γινουν και δικες σου γιατι οι φιλες στα δυσκολα φαινονται Σεξερω τοσο λιγο αλλα νιωθω οτι σε γνωριζω χρονια
καλη σου μερα
Γεια σου γλυκιά μανούλα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ την Βίκυ που μου μίλησε για σένα κι έτσι μπόρεσα να σε γνωρίσω.
Η γιαγιά μου έλεγε "Θέε μου βοήθησέ με να μην ζήσω, όλα όσα μπορώ να αντέξω"
Είναι απίστευτο το πόσα μπορούμε να αντέξουμε!! Κι εσύ αντέχεις πολλά.
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου όλα να πάνε καλά και σύντομα όπως λέει και η Βίκυ να νοιώθεις πως ήταν ένα κακό όνειρο που πέρασε.
Εδώ θα είμαι, θα τα λέμε.
Να μου φιλήσεις πολύ πολύ το μπουμπουκάκι σου, και να του πεις ότι είναι ένα πολύ δυνατό και γενναίο αντράκι:))
Γλυκιά μαμάκα,όταν η ζωή μας φέρνει σε τέτοιες καταστάσεις έχουμε τόση μα τόση δύναμη!!Στη ζωή ζούμε ό,τι αντέχουμε κι αυτό σημαίνει οτι ο μικρούλης σου είναι ένας ήρωας..που όσο πιο μικρούλης είναι,τόσο πιο μεγάλος είναι στην δύναμη και την καρδούλα!!Μαζί του είσαι κι εσύ μια ηρωΐδα γιατί έμαθες κι εσύ να παλεύεις..Να θυμάσαι πως για τον μικρό σου είσαι το πιο γλυκό στήριγμα,είσαι εσύ που μπορείς να τον καθησυχάσεις..να τον πάρεις αγκαλιά και να τον φροντίσεις!!Στα μάτια σου θα βρεί το κουράγιο..είναι όλα ένα όνειρο που θα μας βγάλει νικητές..να θυμάσαι τα λόγια μου!!Να είσαι χαμογελαστή και να μαθαίνεις στον μικρούλη τα χρώματα του ουράνιου τόξου!!Χαίρομαι πολύ που σε βρήκα!!Καλή σου νύχτα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι γλυκιά αγκαλιά είναι αυτή;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλαίω -από χαρά πια- και τώρα ξέρω πως δεν θα είμαι ποτέ πια μόνη. Θέλω όμως κι εσείς να ξέρετε πως κι εγώ θα είμαι πάντα εδώ, όχι μόνο για λύπες, αλλά και για μεγάλες χαρές "ΜΕΓΑΛΕ ΜΙΚΡΕ ΜΟΥ ΗΡΩΑ". Γιατί κι η χαρά, όπως και η στεναχώρια, τη θέλει την παρέα της, και νομίζω και πιο μεγάλη.
Άλλωστε ο γιος μου με εκπαιδεύει εδώ και μισό χρόνο, κάθε τρεις και λίγο, κάνουμε "ΠΑΡΤΥ" με τούρτα, κεριά, σημαιάκια και δώρα. Πάντα υπάρχει λόγος για γιορτή!
ΣΟΥ ΤΟ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΕΑ ΘΑ ΓΕΛΑΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΚΛΑΙΜΕ ΜΑΖΙ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΓΕΜΑΤΗ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΛΥΠΕΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ