Να διευκρινίσω άλλη μία φορά ότι το ημερολόγιό μου είναι "αναδρομικό" (όπως περιγράφω δίπλα, στο "Αναθεωρώντας". Γράφτηκε, κατά κανόνα, μέσα σε απόλυτη μοναξιά και το μοιράζομαι τώρα μαζί σας για να ξορκίσω τον πόνο που ένιωθα, όταν δεν υπήρχε κανείς δίπλα μου (κι εννοώ σαν φυσική παρουσία).
Και πριν προλάβει κανείς να ρωτήσει: ΝΑΙ η δικά σας παρουσία ΕΙΝΑΙ φυσική για μένα. Είναι πιο έντονη και πιο αληθινή από πολλές άλλες που περιφέρονται γύρω μου (χωρίς αυτό να σημαίνει πως μου λείπουν αυτοί που πραγματικά με νιάζονται).
Και πάλι σας ευχαριστώ που είστε πλάι μου.
Γιατί ο αγώνας ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΠΟΤΕ!