28.3.09
Ας πάμε ... θάλασσα ...αλλιώς
...Ξυπνάω μεσάνυχτα κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω ποιος σου το ‘πε αδυναμία ;
που λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο τον κόσμο στα σημεία
Να κοιμηθώ...
Καλό ξημέρωμα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Να θυμάμαι πάντα ...
Μάμη να πάρω και τα μπρατσάκια μου....
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό τραγουδάκια σκίζουμε...
και από σχόλια....
καλά βρε λέω εγω ....ΜΑΜΗ ΥΠΕΡΟΧΗ....και μιά
Λατρεύω τον Παπακωνσταντίνου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι καλά και καλό σου ΣΚ
O Παπακωνσταντίνου θεωρώ ότι έχει μια από τις ωραιότερες και πολύ ιδιαίτερες φωνές, μου αρέσει πάρα πολύ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο μανούλα:)
Παναγιώτη
ΑπάντησηΔιαγραφήμε μπρατσάκια ή χωρίς ... η θάλασσα μας φωνάζει!
Άλλοτε βέβαια ήρεμα κι άλλοτε μανιασμένα, αλλά όλα στη ζωή μας έτσι δεν είναι;
Να είσαι πάντα καλά.
Μάτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά και βάστα γερά.
Τα ποδαράκια θα τρέχουν μα μη κολλάς πουθενά.
Θα τα καταφέρεις για μια ακόμα φορά και θα τρίβουν και τα μάτια τους
ΕΛΕΝΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απολύτως.
Είναι κάποιες φωνές, που ... "αγγίζουν" την ψυχή!
Κι ο Παπακωνσταντίνου είναι μέσα σ' αυτές (για μένα)
Να έχεις μια υπέροχη Κυριακή!