15.3.09

Τραγουδάκι ... αστεράκι;


Μικρέ ήρωα
μπορεί να μην σε "ξέρουν" τα μάτια μου, αλλά σε ξέρει η καρδιά μου.
Κι αναπόφευκτα δεν μπορεί παρά να σ' αγαπάει...
Δεν νομίζω άλλωστε να είναι εύκολο να σου αντισταθεί κανείς.
Τόσες και τόσες συνταγές ζαχαροπλαστικής κάθε μέρα στο internet, μα τη γλύκα σου ... δεν την άγγιξε καν, ούτε μία.
Φιλάκια Αστεράκι μου.

7 σχόλια:

  1. Η ΠΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ
    ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΝΟΥΛΑ
    ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΜΑΜΑ ΒΙΚΥ
    σ' ευχαριστώ.
    Όσο για τη ... γλύκα, δε φταίω εγώ ...
    απ' τον Μικρό Ήρωα ... απλώθηκε παντού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ όμορφο το "παιχνιδάκι" που ξεκίνησες!!
    Και πολύ όμορφα τα τραγούδια που διάλεξες!!
    Καλό βράδυ:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΕΛΕΝΑ
    Το παιχνιδάκι δεν το ξεκίνησα εγώ, αλλά ο Παναγιώτης homemade, αλλά αυτό μάλλον το ξέρεις, αφού πήρες πρώτα πό κει το δωράκι σου.
    Ωστόσο, τα "ωραία", πρέπει να τα επικροτούμε και να τα συνεχίζουμε...
    Και φυσικά
    1ον πρέπει να περιμένεις το τραγούδι σου και
    2ον να ξέρεις πως με χαρά θα περιμένουμε να το συνεχίσεις.
    (Αν και για σένα έχω και μία άλλη πρόταση: ... να αφιερώνεις ... συνταγές. Για μένα ξέρεις... τις ποοοοοοολύ εύκολες...)
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. μάμη καλη σου εβδομάδα....
    πολύ ωραία αρχη έκανες....
    ωραίες αφιερώσεις με σπουδαία τραγουδάκια...
    αμάν..ιδέα που έδωσες στην ΕΛΕΝΑ...να το κάνει με τις συνταγές.....θα φάμε καλά...
    όπως έχεις καταλάβει λιχούδης ο παναγιώτης χιχι
    δοξη και τιμή....να είμαστε καλά.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Παναγιώτη
    Να 'σαι καλά. Κι από ιδέες καλά πάμε.
    Κι άπό ... λιχούδηδες ... ακόμα καλύτερα...
    Ένας ένας μαζευόμαστε...
    Που ν' αρχίσουν και τα ουζάκια... (7αράκι Κομοτηνής!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Mαμά και Παναγιώτη.
    Από αφιερώσεις άλλο τίποτα στο blog μας, και με μεγάλη μας χαρά!!!
    Καλά να είμαστε που λέει και ο φίλος μου ο Παναγιώτης:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Να θυμάμαι πάντα ...

Να θυμάμαι πάντα ...

Να θυμάμαι όμως...

... κι όλους εκείνους τους γιατρούς
που τιμούν τον όρκο τους...
που δικαιώνουν τη λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ...
που παλεύουν μαζί με μας για μας χωρίς να περιμένουν οικονομικά ανταλλάγματα που κρύβονται σ' ένα φακελλάκι...
Υπάρχουν κι αυτοί...
Το ξέρω γιατί τους βρήκα πλάι μου όταν πάλευα με το θεριό...
Και τους ευχαριστώ